Sommige kinderen komen tijdens hun opgroeien en ook in hun jonge volwassen leven, met tussen fases bij mij terug. Hierdoor zie ik kinderen in verschillende leeftijdsfases opgroeien naar hun volwassenheid. Voor de achttien jarige jongen waar ik nu over schrijf geld dit ook.
Ik herinner mij nog zo goed toen hij op zeven jarige leeftijd samen met zijn moeder voor het eerst mijn praktijk binnen liep. Hij keek naar de grond terwijl de lange haren als een gordijn voor zijn ogen hingen. Hij had het heel moeilijk en het deed mij verdriet hem zo te zien. Op school ging het niet goed. Hij werd telkens de klas uitgestuurd vanwege zijn boze gedrag.
Nadat moeder weg was ging ik met hem in gesprek. Al vrij snel bleek dat zijn gedrag voortkwam vanwege de onrechtvaardigheid waarmee hij in aanraking kwam in de klas. Het was niet een kind of kinderen, maar de meester waar hij last van had. Deze leerkracht bleek veel te schreeuwen en straf te geven. Hij kon hier niet tegen omdat het zo vaak niet eerlijk was. Hij kwam zelfs op voor andere kinderen en reageerde met heel boos zijn op de leraar. Ik herinner mij nog heel goed zijn woorden die daarop volgden:"Kom maar kijken, het ligt niet aan mij".
Na overleg met de leerkracht kon ik bij de start van de ochtend aanwezig zijn. Ik herinner mij nog zo goed dat al in het eerste kwartier alles uit de hand liep. De leerkracht kon deze groep 4 overduidelijk niet aan. Hij had geen overwicht. Hierdoor moest een jongen vrijwel meteen voor straf naast mij zitten waarna deze in snikken uitbarstte. Een andere jongen wilde niet voor straf naar de gang, dus sleepte deze leerkracht hem over de grond de groep uit. Hierdoor werd de groep alleen nog maar drukker. Terwijl ik de klas rondkeek zag ik "mijn"jongen een gebaar naar mij maken met zijn handen van: " En dit bedoel ik nou". Dat beeld ben ik nooit meer vergeten.
Het is goed gekomen met hem. Hij is nog een tijdje bij mij geweest om de ervaringen van dat jaar in groep 4 te verwerken. Daarbij leren omgaan met het uiten van boosheid. Ik heb hem mogen zien opgroeien tot de jonge stoere vent die hij nu is. Met nog steeds dat kleine hartje dat zich hard maakt voor rechtvaardigheid. Hij is zo wijs als hij praat over zijn gevoelens en zijn manier van kijken naar zijn leven. Het kan niet anders dan dat je van hem houd.
Ps: Met de leerkracht is het ook goed gekomen. Na een heel mooi gesprek heeft hij niet lang daarna voor een hele andere loopbaan gekozen.
Comentários